Διαιρετική τομή για την ένταση διαλόγου επί πολιτικών ζητημάτων (και) στο Facebook υπήρξε κυρίως το δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015.
Από τον θρίαμβο, τότε, του πλοκ-ντιλίτ και μετά, ό,τι προκύπτει ως εκλογή ή γεγονός δημιουργεί σε όλους μας μια ακατανόητη ανάγκη να παίρνουμε θέση και να αναλύουμε το παν/ επί παντός.
Θέματα όπως ο αριθμός καζίνο που λειτουργούσαν στην Κούβα επί Μπατίστα ή των κέντρων υγείας επί Κάστρο, του βαθμού δεξιοσύνης (sic) του Φιγιόν ή του Καμμένου (ή αριστεροσύνης, αντίστροφα, του Τσίπρα ή των πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ), τα βαθύτερα αίτια που χωριά στην Αγγλία ψήφισαν Brexit, είναι ικανά να πυροδοτούν διαλόγους και διχασμούς σε μια χώρα που έχει ουκ ολίγα άλλα να αντιμετωπίσει.
ΣΣ
