Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016

Οδοιπορικό στις πλατείες της Πόλης με τους οπαδούς του Ερντογάν


Στις πλατείες της Πόλης δύο εβδομάδες μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
ΤΟΥΡΚΙΑ - ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Απόγευμα Σαββάτου στην Κωνσταντινούπολη, μετά την αποτυχημένη προσπάθεια ορισμένων Τούρκων στρατιωτικών να δολοφονήσουν τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και να καταλάβουν την εξουσία.
Ενα πολύχρωμο πλήθος νεαρών οπαδών των ποδοσφαιρικών ομάδων της Πόλης συγκεντρώνεται γύρω από τον πύργο του Γαλατά, φορώντας τις φανέλες της Μπεσίκτας, της Γαλατασεράι και της Φενέρμπαχτσε. Καταφτάνουν συντεταγμένα από τις τριγύρω γειτονιές για να διαδηλώσουν στην πολυσύχναστη εμπορική οδό Ιστικλάλ. Στα χέρια τους κρατούν τουρκικές σημαίες και λάβαρα με την εικόνα του Κεμάλ Ατατούρκ. Από τα τριγύρω μαγαζιά, πελάτες και καταστηματάρχες βγαίνουν να τους χαιρετήσουν και φωνάζουν μαζί τους: «Είμαστε όλοι στρατιώτες του Μουσταφά Κεμάλ!».
Δεκάδες αστυνομικοί της ειδικής αστυνομίας που επιτηρεί τους αθλητικούς χώρους αλλά και άντρες της ασφάλειας τους ακολουθούν καθώς διασχίζουν την Ιστικλάλ για να καταλήξουν στην πλατεία Ταξίμ, εκεί όπου εδώ και μία εβδομάδα οι Αρχές έχουν στήσει δύο σκηνές με γιγαντοοθόνες, ύστερα από το κάλεσμα του Ερντογάν προς τους πολίτες να παραμείνουν στους δρόμους και στις πλατείες για να διαφυλάξουν το πολίτευμα από μια ενδεχόμενη νέα απόπειρα ανατροπής. Στις εισόδους της πλατείας Ταξίμ και στα σοκάκια γύρω από την Ιστικλάλ οι έλεγχοι από την αστυνομία είναι εξονυχιστικοί. Οι βομβιστικές επιθέσεις που προηγήθηκαν τους προηγούμενους μήνες καθώς και η πρόσφατη απόπειρα πραξικοπήματος έχουν ενισχύσει το αίσθημα ανασφάλειας τόσο στους πολίτες όσο και στην κυβέρνηση, η οποία δεν αφήνει κανένα περιθώριο ολιγωρίας. Από τις ταράτσες των γύρω κτιρίων αστυνομικοί και ελεύθεροι σκοπευτές επιτηρούν την πλατεία, ενώ μόνιμα στο χώρο βρίσκονται αύρες, θωρακισμένα οχήματα και άντρες των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας εξοπλισμένοι με πολυβόλα.
Οι μετακινήσεις με τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι δωρεάν για τους πολίτες, σε μια προσπάθεια των Αρχών να διευκολύνουν την προσέλευση στην πλατεία Ταξίμ από τα δυτικά προάστια της Κωνσταντινούπολης και τις φτωχογειτονιές, εκεί όπου ζουν κυρίως εσωτερικοί μετανάστες από τις ανατολικές επαρχίες της χώρας. Φαγητό, τσάι και αναψυκτικά μοιράζονται επίσης δωρεάν, ενώ δεκάδες μικροπωλητές κυκλοφορούν ανάμεσα στο πλήθος πουλώντας σημαίες, φέσια και Τ-shirts με την εικόνα του Κεμάλ αλλά και του προέδρου Ερντογάν. Από τα μεγάφωνα της πλατείας ακούγονται πατριωτικά τραγούδια και εμβατήρια. Ενα από αυτά αναφέρεται στη μάχη του Τσανάκαλε το 1915, όταν ο τουρκικός στρατός με ηγέτη τον Κεμάλ αποδεκάτισε το εκστρατευτικό σώμα Αγγλων και Γάλλων που επιχειρούσαν να καταλάβουν την Κωνσταντινούπολη, ενώ ένα άλλο τραγούδι εξυμνεί τον Ταγίπ Ερντογάν. Η μουσική κάθε τόσο διακόπτεται από τη φωνή του παρουσιαστή, ο οποίος, αναφερόμενος στα γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας, προσπαθεί να ξεσηκώσει το πλήθος που κάθε τόσο βροντοφωνάζει: «Αλλάχ ου άκμπαρ». Δηλαδή «ο Θεός είναι μεγάλος».
Διαδηλωτές στο Twitter
Στη μία από τις δύο γιγαντοοθόνες προβάλλονται εναλλάξ εικόνες και βίντεο από την απόπειρα πραξικοπήματος, αλλά και ένα καλογυρισμένο βίντεο με στολές εποχής που αναφέρεται στη μάχη του Τσανάκαλε, ενώ ακούγεται και η φωνή του προέδρου Ερντογάν που σαν νέος Κεμάλ καλεί τους πολίτες να υπερασπιστούν τη χώρα. Στη δεύτερη γιγαντοοθόνη προβάλλεται ζωντανά η ιστοσελίδα του Twitter με το hashtag #meydanobeti, που σημαίνει «κατάληψη της πλατείας». Χρησιμοποιώντας το συγκεκριμένο hashtag οι διαδηλωτές έχουν τη δυνατότητα να ποστάρουν στους λογαριασμούς των κοινωνικών δικτύων μια εικόνα του εαυτού τους από την πλατεία και στη συνέχεια να τη δουν δημοσιευμένη στις παραπάνω σελίδες. Λίγο πιο πέρα και μπροστά από έναν τοίχο όπου αναγράφονται τα ονόματα των θυμάτων του πραξικοπήματος, έχει ανοιχτεί ένα βιβλίο συλλυπητηρίων: άνθρωποι περιμένουν στη σειρά για να αφήσουν ένα λουλούδι και να υπογράψουν στη μνήμη των νεκρών συμπολιτών τους και των αστυνομικών που έπεσαν από τα πυρά του στρατού. Ενα γιγάντιο πανό γράφει «Hakimiyet Milletindir», δηλαδή «Εθνική Κυριαρχία», και καλύπτει την πρόσοψη του πολιτιστικού κέντρου Ατατούρκ, στην ταράτσα του οποίου είναι ακροβολισμένοι ελεύθεροι σκοπευτές. Στο πεζοδρόμιο της πλατείας ένα νεαρό ζευγάρι ξεφυλλίζει ένα φωτογραφικό άλμπουμ που εξιστορεί τα γεγονότα των προηγούμενων ημερών. Στις σελίδες του εμφανίζονται οι εικόνες των στρατιωτικών που καθοδήγησαν το πραξικόπημα.
Οι ώρες περνούν και χιλιάδες πολίτες συρρέουν στην πλατεία, που μετατρέπεται σταδιακά σε μια απέραντη κόκκινη θάλασσα από σημαίες και λάβαρα. Ανάμεσα στο κόκκινο χρώμα των σημαιών διακρίνει κανείς γυναικείες φιγούρες ντυμένες με τις παραδοσιακές μαύρες ισλαμικές κελεμπίες, που καλύπτουν όλο το σώμα, αφήνοντας ακάλυπτη μόνο μια μικρή σχισμή στο ύψος των ματιών. Ηλικιωμένες κυρίες αλλά και έφηβες φορούν τις «νιχάμπ» και συμμετέχουν στη διαδήλωση. Μερικές φορούν ένα χρωματιστό μαντίλι που καλύπτει μέρος του κεφαλιού τους, αλλά ελάχιστες κυκλοφορούν ακάλυπτες. Κάποια στιγμή κάνει την εμφάνισή της μια ομάδα ιμάμηδων και δόκιμων κληρικών φορώντας τα θρησκευτικά τους άμφια, οι οποίοι ξεδιπλώνουν μια τεράστια πράσινη ισλαμική σημαία που αναγράφει στα Αραβικά τη μουσουλμανική ομολογία πίστης. Στέκονται μπροστά στο πλήθος και ανεμίζουν τις σημαίες τους, ενώ κάποιοι σπεύδουν να τους υποδεχτούν. Ανάμεσα σε αυτούς ένας οικονομικός μετανάστης από την Γκάνα, που βρίσκεται στην Τουρκία προσπαθώντας να περάσει στην Ευρώπη. Οι κληρικοί τον καλωσορίζουν και του δίνουν να ανεμίσει την σημαία. Ανάμεσα στις χιλιάδες τουρκικές σημαίες διακρίνονται και άλλες, κρατών της μέσης Ανατολής, συριακές, αιγυπτιακές, ιρακινές. Τις κρατούν μετανάστες και πρόσφυγες που βρέθηκαν στην πλατεία για να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους στον ομόθρησκο τουρκικό λαό και στον πρόεδρο Ερντογάν. Κάθε τόσο όλοι μαζί φωνάζουν: «Αλλάχ ου ακμπάρ».
Η γενιά του Γκεζί Παρκ
Στα στενά γύρω από την οδό Ιστικλάλ αλλά και στα στέκια του Τζιχανγκίρ και του Νισάντασι, ένα πλήθος εντελώς διαφορετικό σε σύσταση και δυναμική παρακολουθεί τις εξελίξεις αμέτοχο, σχεδόν παγωμένο. Πρόκειται για τα μέρη όπου συχνάζει το πιο προοδευτικό μέρος του πληθυσμού, νεολαίοι, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, αλλά και πολλοί ξένοι που ζουν και εργάζονται στην Πόλη. Η λεγόμενη γενιά του Γκεζί Παρκ, οι άνθρωποι που συμμετείχαν στις μαχητικές διαδηλώσεις του 2013 με αφορμή την ανάπλαση του πάρκου Γκεζί και οι οποίοι έθεσαν πρώτη φορά την κυριαρχία του προέδρου υπό αμφισβήτηση. «Η Τουρκία δεν θα είναι ποτέ ξανά όπως πριν», συμφωνούν όλοι, σχεδόν ψιθυριστά. Αρκετοί σκέφτονται την πιθανότητα να μετακομίσουν στην Ευρώπη. Διαφωνούν τόσο με την απόπειρα των πραξικοπηματιών όσο και με τις πολιτικές του προέδρου Ερντογάν όλα τα προηγούμενα χρόνια και για το λόγο αυτό παρατηρούν τις εξελίξεις από μακριά. «Το μόνο κοινό που μπορείς να δεις σήμερα σε σχέση με τις διαδηλώσεις του 2013 είναι η συμμετοχή των οπαδών των ποδοσφαιρικών ομάδων και το πρόσωπο του Κεμάλ», σχολιάζει κάποιος. «Η κληρονομιά του Κεμάλ είναι το κοσμικό κράτος και η δημοκρατία. Πώς μπορούν να χρησιμοποιούν τους δύο αυτούς βασικούς άξονες της σύγχρονης Τουρκίας για να επιβάλουν στους πολίτες τα δικά τους ήθη και απόψεις;». Συζητώ με έναν συνάδελφο φωτογράφο για τις εξελίξεις. «Φοβάσαι;» τον ρωτάω. «Εχω φωτογραφίσει διαδηλώσεις και πολεμικές συγκρούσεις», μου λέει, «αλλά τώρα φοβάμαι γιατί δεν φοβούνται όλοι αυτοί που βρίσκονται στην πλατεία. Το βράδυ του πραξικοπήματος τους είδα να αψηφούν τα τανκς και τις σφαίρες, έπεφτε κάποιος νεκρός ή τραυματίας και κανένας δεν έκανε πίσω, ήταν αποφασισμένοι να πεθάνουν για να σταματήσουν τα τανκς».