Στο Spectre
Κώστας Γιαννακίδης
(Πηγή : http://www.protagon.gr/)
Στον έβδομο κύκλο του «24» ο μέγας Τζακ Μπάουερ μαχαιρώνεται στην κοιλιά και δέχεται ηλεκτροσόκ στα τραύματα του. Ωστόσο εννιά ώρες και σαράντα φόνους μετά, κάνει σεξ. Μόλις τελείωσε με την κυρία, την παρέλαβε ο χάρος μέσω ενός ελεύθερου σκοπευτή. Ο Τζακ είχε πάει στο μπάνιο.
Στο Spectre ο Μποντ σκοτώνει για πλάκα δύο τύπους και μετά φροντίζει ερωτικά τη Μόνικα Μπελούτσι -αναρωτιέμαι τι είναι πιο επικίνδυνο για να σε αφήσει στον τόπο: η Μπελούτσι ή δύο φονιάδες; Μερικές μέρες αργότερα, αφού διαλύει μισό τρένο παίζοντας ξύλο, πάει σε ένα κουπέ και κάνει έρωτα για να του φύγει η ένταση.
Είτε πρόκειται για τον Τζακ, είτε για τον Τζέιμς, το ελληνικό κοινό επιδοκιμάζει την ερωτική επίδοση, αντιστρέφοντας τον σεξουαλικό προσανατολισμό του πρωταγωνιστή: «κοίτα τι κάνει ο πούστης». Το είπα και εγώ, χαζεύοντας το Spectre που σου παίρνει δύο ώρες και δύο κουτιά ποπ κορν χωρίς να το καταλάβεις. Σε αυτήν την ταινία ο Μποντ κάνει έρωτα μόλις δύο φορές και σκοτώνει αμέτρητες. Όμως δεν βλέπεις τον Κρεγκ για το πώς ερωτοτροπεί και δέρνει. Ο Κρεγκ είναι ο καλύτερος Μποντ επειδή έχεις την αίσθηση ότι κάποια στιγμή θα του ξεφύγει ένα δάκρυ.
Εκεί βρίσκεται και το μυστικό της επιτυχίας του: εσείς νομίζετε ότι χαμογελάει με αυτοπεποίθηση και ο διπλανός παρακολουθεί έναν ήρωα που αυτοσαρκάζεται μπροστά στην αβεβαιότητα. Και όσο ο Μποντ γίνεται ανθρώπινος, τόσο η τεχνολογία των ταινιών του φεύγει πέρα από τα ανθρώπινα όρια. Το ίδιο, βέβαια, ισχύει και για τον προϋπολογισμό της παραγωγής. Βλέπεις τη σκηνή της παρέλασης στην πόλη του Μεξικού και αναρωτιέσαι πόσα έδωσαν για να τη στήσουν. Σίγουρα λιγότερα από αυτά που θα βγάλουν. Το σενάριο, βέβαια, δεν λέει τίποτα. Είναι αφελές, η απαραίτητη συνθήκη για να δημιουργηθούν οι σκηνές. Το Spectre αξίζει το εισιτήριο σας. Και δεν το πληρώνετε στον Μποντ, στον Κρεγκ ή στον Σαμ Μέντες που το σκηνοθέτησε. Είναι χαρτζιλίκι στο παιδί που βγαίνει μέσα από τον ίσκιο σας καθώς σβήνουν τα φώτα.
