Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Πολύ καλό άρθρο του Αλ. Παπαχελά καβάλα στο κύμα της τρέλας


Καβάλα στο κύμα της τρέλας
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ
Μία φίλη επισκέφθηκε ένα κλασικό ταβερνάκι. Η ιδιοκτήτρια της έδειξε ένα αεροπλάνο που πετούσε εκείνη την ώρα, αφήνοντας πίσω του μια έντονη άσπρη γραμμή. «Το βλέπεις, ε;» της είπε και πρόσθεσε «εντάξει καταλαβαίνεις τι κάνουν τώρα... ΄
Η μήπως δεν έχεις δει πόσο έντονη και μεγάλη είναι η γύρη φέτος». Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούω κάτι παρόμοιο τον τελευταίο καιρό. Το συλλογικό μας υποσυνείδητο έχει εμποτιστεί βαθιά από έναν συνωμοσιολογικό, παράδοξο τρόπο ανάλυσης και σκέψης. Είναι εντυπωσιακό πόσο ευρύτατα διαδεδομένες είναι θεωρίες συνωμοσίας που είναι παντελώς αβάσιμες. Ακούς σοβαρούς ανθρώπους να σου λένε πράγματα που βρίσκονται εκτός κάθε λογικής. Τα στηρίζουν συνήθως σε κάτι που διάβασαν στο Διαδίκτυο ή άκουσαν σε κάποια μεταμεσονύκτια εκπομπή.
Οποιος κάνει το λάθος να αντιμετωπίσει αυτό το φαινόμενο με περίσσευμα ελιτισμού ή σκωπτική μόνο διάθεση κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Δεν θα βγούμε ποτέ από τη μεγάλη κρίση που περνάμε αν δεν συνειδητοποιήσουμε τι πραγματικά μας συνέβη και αν δεν πάψουμε, ως λαός, να καταφεύγουμε σε συνωμοσίες και ανοησίες προκειμένου να εξηγήσουμε περίπλοκες καταστάσεις. Και πώς θα γίνει αυτό; Μακάρι να είχα μια εύκολη απάντηση.
Το πρόβλημα όμως είναι μεγάλο. Ο «επίσημος», ή mainstream που λένε και οι Αγγλοσάξονες, δημόσιος λόγος κυριαρχείται από θεωρίες και επιχειρήματα που δεν ακούγονται πουθενά στην Ευρώπη. Οχι τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό. Πολιτικοί από το βήμα της Βουλής, ιερωμένοι από τον άμβωνα, τηλεμαϊντανοί στα παράθυρα εκστομίζουν παράλογα πράγματα. Ούτε η σημερινή ούτε και καμία άλλη κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να βάλει τάξη στα του οίκου μας αν δεν αντιμετωπισθεί αυτό το τσουνάμι του παραλογισμού. Οι τωρινοί κυβερνώντες θα εμφανισθούν σύντομα ως προδότες ή πρωταγωνιστές κάποιας παγκόσμιας «σιωνιστικής συνωμοσίας» και οι επόμενοι και μεθεπόμενοι το ίδιο. Τεράστια ευθύνη έχουν βεβαίως όσοι νομιμοποίησαν όλη την τρέλα και την ακρότητα όσο βρίσκονταν στην αντιπολίτευση. Γιατί είναι εύκολο να καβαλάς το κύμα της τρέλας, αλλά δύσκολο να το αντιμετωπίσεις όταν βρίσκεσαι σε θέση ευθύνης.