Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

Άρθρο για τον άνθρωπο που έγινε «βαρώνος» στημένων αγώνων


Ο άνθρωπος που έγινε «βαρώνος» στημένων
ΘΑΝΟΣ ΜΠΛΟΥΝΑΣ
Επιχείρησε να χειραγωγήσει πάνω 100 ποδοσφαιρικούς αγώνες σε 20 χρόνια δράσης, με το ποσοστό επιτυχίας του να κυμαίνεται μεταξύ 70%-80%.
Αποκόμισε περίπου πέντε εκατομμύρια δολάρια από το στήσιμο αγώνων, ενώ από τα χέρια του στο ίδιο διάστημα πέρασαν τα διπλάσια χρήματα. Κατάφερε να δωροδοκεί και να θέτει υπό τον έλεγχό του ποδοσφαιριστές, διαιτητές και προπονητές, ενώ βρέθηκε ακόμα και σε πάγκους ομάδων δίνοντας εντολές κατά τη διάρκεια αγώνων. Συνεργάστηκε επίσημα με ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες, τις οποίες εφοδίαζε με διαιτητές για φιλικά τουρνουά, τα οποία στη συνέχεια χειραγωγούσε. Aποπειράθηκε να στήσει αγώνες στην προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2010, στο Αφρικανικό Κύπελλο, στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου γυναικών και σε άλλες διοργανώσεις. Φυλακίστηκε στη Σιγκαπούρη. Επίσης τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης δύο ετών για σκάνδαλο «στημένων αγώνων» στη Φινλανδία την τριετία 2008-2011, ενώ ενεπλάκη και σε ασιατικό σκάνδαλο χειραγωγημένων αγώνων που αφορά την περίοδο 2007-2009.
Στον ηλεκτρονικό του υπολογιστή βρέθηκαν ονόματα ποδοσφαιριστών και διαιτητών –οι περισσότεροι εκ των οποίων υπήρξαν συνεργοί του– από 50 χώρες αριθμός που αντιστοιχεί στο 1/4 των ομοσπονδιών-μελών της FIFA.
Τα παραπάνω σκιαγραφούν την παράνομη δράση του Γουίλσον Ραζ Περουμάλ, 49 ετών, από τη Σιγκαπούρη, του πλέον διαβόητου «match-fixer», ο οποίος, έπειτα από την τέταρτη σύλληψή του το 2011 για εγκλήματα σχετικά με ποδοσφαιρικούς αγώνες, πέρασε στην απέναντι πλευρά και πλέον συνεργάζεται με την Interpol στο κομμάτι της καταπολέμησης της χειραγώγησης αγώνων βοηθώντας τις έρευνες στα Βαλκάνια, την Ουγγαρία και τη Φινλανδία.
Ο «Mr. Fix It», όπως τον αποκαλούν, μίλησε στις 27 Αυγούστου στο CNN αποκαλύπτοντας ενδιαφέρουσες πτυχές της «προηγούμενης» ζωής του. Πρόσφατα κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του με τίτλο «Kelong Kings», στην οποία μιλάει για την πορεία του από τις αγροτικές περιοχές της Σιγκαπούρης, το όνειρό του να γίνει στρατιωτικός, την εμπλοκή του με το οργανωμένο κύκλωμα χειραγώγησης αγώνων και την απώλεια στον τζόγο όλων των χρημάτων που κέρδισε από την παράνομη δράση του.
Αρχισε να χειραγωγεί τοπικούς αγώνες στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Η δράση του επεκτάθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’90 με τη βοήθεια του Διαδικτύου.
«Μπορούσαμε να δούμε όλα τα παιχνίδια σε όλο τον κόσμο. Στόχευα σε ευάλωτες χώρες και σε ανθρώπους που είχαν την τάση να δέχονται δωροδοκίες. Εφτιαξα μια εταιρεία και άρχισα να επικοινωνώ με τις ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες και να δημιουργώ σχέσεις», υποστηρίζει.
Η πρώτη απόπειρα να χειραγωγήσει διεθνές παιχνίδι ήταν αποτυχημένη. Το 1997 στο στόχαστρό του μπήκε ο φιλικός αγώνας Ζιμπάμπουε-Βοσνία/Ερζεγοβίνη. Οπως ισχυρίζεται, πρότεινε σε έξι παίκτες της αφρικανικής χώρας να μοιραστούν το ποσό των 100.000 δολαρίων με σκοπό να ηττηθούν με 4-0. Ο αγώνας έληξε 2-2 και, σύμφωνα με τον Περουμάλ, η αποτυχία του είχε να κάνει με το δύσκολο σκορ που ζήτησε αλλά και με το ότι μπήκε... κατά λάθος ένα αυτογκόλ.
Δέκα χρόνια αργότερα έστησε «Asiagate», όπου ποδοσφαιριστές και αξιωματούχοι της αφρικανικής χώρας δωροδοκούνταν για τη χειραγώγηση αγώνων.
Στενή σχέση είχε αναπτύξει με τον Νιγηριανό διαιτητή Ιμπραήμ Χαϊμπού. Οπως αναφέρει, τον Μάιο του 2010 επιχείρησε να χειραγωγήσει το φιλικό Νότιας Αφρικής-Γουατεμάλας στο πλαίσιο της προετοιμασίας για το Μουντιάλ που φιλοξενήθηκε στη χώρα της νότιας Αφρικής. Ο Χαϊμπού, λειτουργώντας υπό τις εντολές του, έδωσε τρία πέναλτι και πέτυχε τον στόχο, που ήταν να λήξει το παιχνίδι με ευρύ σκορ.
Ενδιαφέρον έχει το πώς προσέγγισε την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Νοτίου Αφρικής: «Μέσω της εταιρείας μου “Football 4 U International” έστειλα επιστολή με την οποία γνωστοποιούσα ότι μπορώ να προμηθεύω διαιτητές για φιλικούς αγώνες χωρίς καμία επιβάρυνση. Παρότι ήταν αντίθετη με τους κανονισμούς της FIFA, η Αφρικανική Ομοσπονδία αποδέχτηκε την πρόταση».
Ο Χαϊμπού διαιτήτευσε το φιλικό Αργεντινής-Νιγηρίας το 2011. Το σκορ ήταν 4-0 υπέρ της Νιγηρίας. Στο 98΄ έδωσε ανύπαρκτο πέναλτι υπέρ της Αργεντινής και το φιλικό έληξε 4-1. Η FIFA ανακάλυψε ότι υπήρξε μεγάλη ροή στοιχηματισμού στην επίτευξη πέμπτου γκολ, αλλά, προτού προλάβει να επιβάλει πειθαρχικά μέτρα σε βάρος του διαιτητή, αυτός αποσύρθηκε. Πλέον, όταν ερωτάται σχετικά, αρκείται να πει ότι «έβαλα ένα τέλος στην καριέρα μου ως διαιτητή. Το παρελθόν ανήκει στο παρελθόν».
«Δεν είναι πια ένα απλό άθλημα»
Πρώην συνεργάτες του Περουμάλ από τη Σιγκαπούρη ήταν πίσω από το στήσιμο του διεθνούς τουρνουά εθνικών ομάδων που έγινε τον Φεβρουάριο του 2011 στην Τουρκία με τη συμμετοχή της Βουλγαρίας, της Εσθονίας, της Λεττονίας και της Βολιβίας. Το τουρνουά έγινε σε γήπεδα χωρίς θεατές, ενώ οι διαιτητές ήταν «πιασμένοι» από τους Ασιάτες διοργανωτές. Στα δύο παιχνίδια σημειώθηκαν επτά γκολ. Και τα επτά από πέναλτι! Η FIFA τιμώρησε όσους διαιτητές συμμετείχαν με ισόβιο αποκλεισμό.
Την ίδια χρονιά η FIFA έδωσε 20 εκατομμύρια ευρώ στην Interpol για την καταπολέμηση του φαινομένου.
Ασφαλώς, δεν ήταν όλες οι προσπάθειες χειραγώγησης του Περουμάλ επιτυχημένες, είτε λόγω «εγγενών αδυναμιών» είτε λόγω της αστυνομίας. Στη Σιγκαπούρη φυλακίστηκε τρεις φορές για παραβάσεις νομοθεσίας με αφορμή ποδοσφαιρικές εκδηλώσεις. Το 1995 φυλακίστηκε για 12 μήνες για απόπειρα δωροδοκίας ποδοσφαιριστή και τέσσερα χρόνια αργότερα έμεινε στη φυλακή για 26 μήνες για απόπειρα χειραγώγησης διαιτητή. Το 2000 αντιμετώπισε ξανά ποινή φυλάκισης για επίθεση σε ποδοσφαιριστή... με μπαστούνι του μπέιζμπολ πριν από την έναρξη του αγώνα.
Το 2011 συνελήφθη ξανά και παρέμεινε προσωρινά κρατούμενος. Αυτήν τη φορά η κατηγορία ήταν το στήσιμο αγώνων στην πρώτη κατηγορία του φινλανδικού πρωταθλήματος.
Εξέτισε το ένα από τα δύο χρόνια της ποινής του, εκδόθηκε στην Ουγγαρία και εκεί άρχισε να συνεργάζεται με την Interpol βοηθώντας τις έρευνες για την καταπολέμηση του φαινομένου.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν όσα λέει για την περίοδο των παράνομων δραστηριοτήτων του: «Δεν λυπάμαι για ό,τι έγινε. Ηταν μια φάση της ζωής μου. Ταξίδεψα σε όλο τον κόσμο και πέρασα καλά. Νιώθω κάποιες τύψεις για αγώνες που έστησα, αλλά δεν νιώθω καθόλου τύψεις για τους άλλους».
Αλλωστε, όπως υποστηρίζει: «Το ποδόσφαιρο δεν είναι πια ένα απλό άθλημα. Μοιάζει περισσότερο με επιχείρηση. Πιστεύω λοιπόν ότι απλώς προσπαθούμε να βγάλουμε λεφτά από αυτή την επιχείρηση. Οι άνθρωποι θέλουν να κερδίζουν και θα κάνουν τα πάντα για να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα».


(Στην φωτογραφία : Ο «Mr. Fix It» πρόσφατα κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του με τίτλο «Kelong Kings», στην οποία μιλάει για την πορεία του από τις αγροτικές περιοχές της Σιγκαπούρης μέχρι την εμπλοκή του με το οργανωμένο κύκλωμα χειραγώγησης αγώνων)