Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Το πολύ καλό άρθρο του Πρ. Παπαηλιόπουλου για το «χρυσάφι» της Ελλάδας


Το «χρυσάφι» της Ελλάδας
Από τον Πρόδρομο Α. Παπαηλιόπουλο
(Πηγή : http://www.zeronews.gr)
Αυτή η χώρα με τα μυριάδες προβλήματα θα μπορούσε να ζει από τον τουρισμό της και την αγροτική γη!
«Θεέ μου, τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε!»

Αυτή η φράση του Οδυσσέα Ελύτη κρύβει μέσα της όλη την Ελλάδα. Κι αν προσθέσου­με και τον ήλιο, τότε πράγματι ζούμε σε μια χώρα μαγική. Θυμάμαι ένα απόγευμα είχα ανοίξει το ραδιόφωνο και άκουγα την αφήγηση ενός μεγάλου δημοσιογράφου, που είχε πάει στα Νησιά Φερόες. Έναν μικρό παράδεισο, με υψηλό βιοτικό επίπεδο. Εκεί ρώτησε τον ιδιοκτήτη ενός καταστήματος. «Ποιο είναι το όνειρό σου όλη τη χρονιά;». Και η απάντηση αφοπλιστική. «Να ’ρθει το καλοκαίρι να πάω διακο­πές έναν μήνα στη Ρόδο!!!»
Τότε κατάλαβα για άλλη μια φορά ότι ζω, ότι ζούμε στην ομορφότερη χώρα!
Κι όμως αναρωτήθηκα, προβληματίστηκα αμέσως μετά, μα καλά αυτή η χώρα ίδρυσε υπουργείο Του­ρισμού το 2004, επί Κώστα Καραμανλή; Τι έκανε πιο πριν η πολιτεία; Και μετά το 2009, το κατήργησε ο Γ. Παπανδρέου εντάσσοντάς το σε άλλο υπουργείο. Και μετά ήρθε ο Α. Σαμαράς το 2011 και το επανέφερε!!! Μα σε τι χώρα ζω, Θεέ μου; Στην καλύτερη σίγουρα, μα οι πολιτικοί τι κάνουν; Αλήθεια τι κάνουν; Να ’μαι πιο έξυπνος από αυτούς; Μπα δεν νομίζω… τότε θα ’μουν μάλλον πολιτικός!
Αυτή η χώρα, με τα μυριάδες προβλήματα και την οικονομική κρίση σαν το φονιά που περιμένει το θύμα του, θα μπορούσε ενδεχομένως να ζει από τον τουρισμό της και την αγροτική γη!
Τη συνεισφορά του κλάδου του τουρισμού στα μεγέ­θη της ελληνικής οικονομίας ανέδειξαν πριν από λίγες ημέρες οι τουριστικοί φορείς με αφορμή την Παγκό­σμια Ημέρα του Τουρισμού, που δυστυχώς δεν την είδατε φέτος στις τηλεοράσεις σας, που έδειχναν μόνο τη… Χρυσή Αυγή και όχι τον χρυσό τουρισμό μας.
Ο τουρισμός αποδείχτηκε φέτος, σαφώς και λόγω της κατάστασης στη Μέση Ανατολή, ως ο βασικός πυλώνας της ελληνικής οικονομίας που απέδωσε τα μέγιστα.
Αυτό θεωρώ πως πρέπει να προβληματίσει τους κυβερνώντες, που πρέπει να ρυθμίσουν άλυτα χρόνια προβλήματα, όπως την κακή υποδομή για τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια σε πολλά λιμάνια της χώρας. Τις μαρίνες σκαφών, που ακόμη δεν έχουν βελτιωθεί πλην ελαχίστων και που δεν έχουν την κατάλληλη υποδομή παροχών στους τουρίστες, με συνέπεια χιλιάδες σκάφη να προτιμούν τα παράλια της Τουρκίας!!!
Και βέβαια τι άλλο από τη δυσβάσταχτη φορολό­γηση των επιχειρήσεων από το κράτος, που αντί να δώσει κίνητρα κόβει ουσιαστικά κίνητρα από εκείνους που θέλουν να επενδύσουν στον ελληνικό τουρισμό. Χαράτσια, υψηλός ΦΠΑ, κόστος πετρελαίου κ.τ.λ. Η Ελλάδα μπορεί να επενδύσει πραγματικά στον τουρι­σμό, φθάνει να το θέλει και η ίδια η πολιτεία.