Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

Σήκω Ανδρέα να τους δεις, τα παιδιά της (ροζ) αλλαγής !


Από το Σεμνό & Ταπεινό 
Ειλικρινά, βλέποντας – και κυρίως ακούγοντας – χθες τον σύντροφο Alexis να ομιλεί ενώπιον του σώματος του «ιδρυτικού» (sic) συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, ανατρίχιασα.
Ένα ρίγος ανησυχητικό (γιατί βρίσκομαι και σε «περίεργη» ηλικία, είναι η αλήθεια) με διαπέρασε από την κορυφή ως τα νύχια.
Το παλικάρι έχει, πλέον, υποστεί οβιαδιακή μεταμόρφωση ... Από τον «νέο και ωραίο» Αλέξη (sexy Alexis δι’ εμέ) έχει, πλέον, μετατραπεί σε κακέκτυπο - καρικατούρα του Ανδρέα Παπανδρέου. Το ύφος του, ο τόνος και η χροιά της φωνής του, ακόμα και οι παύσεις του κατά την εκφορά του λόγου του, μου θυμίζουν – με ανατριχίλα – τον Ανδρέα. Εάν κάποιος κλείσει τα μάτια και τον ακούσει, θα νομίζει ότι ο Ανδρέας νεκραναστήθηκε και πήρε μεταγραφή στον ΣΥΡΙΖΑ ...
Αλλά τι λέω. Ποια μεταγραφή; Εδώ ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον γίνει ΠΑΣΟΚ στο πιο ροζουλί του, βεβαίως - βεβαίως! Είδατε τις φάτσες; Όλη η παλαιο-πασοκαρία μαζεμένη να χειροκροτεί τον φέρελπι νέο και εν αναμονή Πρωθυπουργό.
Να με συγχωράτε, δηλαδή, αλλά αν το νέο που κομίζει στα πολιτικά μας πράγματα ο Alexis είναι η Κατσέλη, η Μαριλίζα και οι πάσης φύσεως Φωτόπουλοι, Μπαλασόπουλοι και Καλφαγιάννηδες, τότε, να λείπει το βύσσινο, που έλεγε και ο άλλος μακαρίτης, ο Χαρίλαος.
Εάν ένα πράγμα είναι σίγουρο, και με αξιωματική βεβαιότητα το λέω είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη ένα νέο ΠΑΣΟΚ με ροζ, πορτοκαλί ή δεν ξέρω τι άλλο περιτύλιγμα.
Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από έναν νέο Ανδρέα, τουτέστιν από έναν αριβίστα, λαϊκιστή, λαοπλάνο «ηγέτη» που τάζει στους πάντες τα πάντα, αλλά που ξεκάθαρα πολιτεύεται έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του το σύνθημα «φεύγουν οι βάσεις που μένουν» (για να θυμηθώ και τον ζωντανό θρύλο Χάρρυ Κλυνν).
Με απλά λόγια, η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από πειραματισμούς και άλματα στο κενό.
Υ.Γ. 1: Με μεγάλη αγωνία αναμένω την τοποθέτηση του συντρόφου Σλαβόϋ Ζίζεκ στο συνέδριο!!! Να δω τι άλλο θα ξεφουρνίσει ο στόμας του!
Υ.Γ. 2: Σύντροφε (ξέρεις εσύ...), στο συνέδριο πιάνε σκοτεινές γωνίες και απόφυγε τα φλας της δημοσιότητας, διότι το άγρυπνο μάτι του Μυστήριου καραδοκεί!
Με συντροφικούς και αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
Σεμνός & Ταπεινός