Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Ένα ενδιαφέρον άρθρο για τα μικροπολιτικά παιχνίδια των κομμάτων πριν την κατάρρευση




Μικροπολιτικά παιχνίδια με φόντο την κατάρρευση
Tου Σταύρου Λυγερού
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_11/05/2012_441611)
Είναι εξόφθαλμο ότι οι πολιτικές ηγεσίες χρησιμοποίησαν τις διερευνητικές εντολές για να επιδοθούν σε ένα μικροκομματικό παιχνίδι. Εξ αρχής τονίσαμε ότι η μόνη περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης είναι η προσχώρηση της ΔΗΜΑΡ στο «στρατόπεδο του Μνημονίου».

Για τον σκοπό αυτόν θα χρησιμοποιηθούν σαν όχημα η επαναδιαπραγμάτευση και η μελλοντική απεμπλοκή, πιθανώς και το σχήμα μίας κυβέρνησης προσωπικοτήτων.
Οι προτάσεις για οικουμενική κυβέρνηση και κυβέρνηση εθνικής ενότητας είναι χωρίς πολιτικό αντίκρισμα. Η τελική στάση του Κουβέλη θα φανεί στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών στο Προεδρικό, δεδομένου ότι του ασκούνται ασφυκτικές πιέσεις. Ηδη, το ευρωιερατείο έχει αρχίσει τον γνωστό ωμό εκβιασμό. Από την εγκεκριμένη δόση του Μαΐου εκταμίευσε μόνο το ποσό που θα χρησιμοποιηθεί για να πληρωθεί το ομόλογο που έχει στην κατοχή της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Υπενθυμίζουμε ότι αυτά τα ομόλογα, που έχουν αγοραστεί πολύ πιο κάτω από την ονομαστική αξία τους, εξαιρέθηκαν από το κούρεμα. Αυτό σημαίνει ότι η ΕΚΤ κερδοσκοπεί ασύστολα σε βάρος της γονατισμένης Ελλάδας.
Παρότι αυτές τις ημέρες περίσσεψε η πολιτική υποκρισία, έστω και στρεβλά ετέθη στο τραπέζι το υπαρκτό ζήτημα της διακυβέρνησης. Η κατάρρευση του κυρίαρχου τις τελευταίες δεκαετίες πολιτικού - κομματικού συστήματος δημιουργεί κενό. Οι καταστρεφόμενοι μικρομεσαίοι δεν εκτόξευσαν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, των Ανεξάρτητων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής επειδή εκτίμησαν τα προγράμματά τους και περιμένουν από αυτά τα κόμματα να οδηγήσουν την Ελλάδα σε υπέρβαση της κρίσης. Τα ψήφισαν για να στείλουν και στις εγχώριες ιθύνουσες ελίτ και στο ευρωιερατείο το οξύ μήνυμα ότι δεν πάει άλλο με το Μνημόνιο.
Στην πραγματικότητα, το μήνυμα της κάλπης είναι η τελευταία προσπάθεια των μικρομεσαίων στρωμάτων να σπάσουν με ειρηνικό - θεσμικό τρόπο τον φαύλο κύκλο της βύθισης στην ύφεση. Εάν ούτε αυτό καταστεί δυνατόν, οι δυναμικές αντιδράσεις θα καταστούν αναπόφευκτες, ενδεχομένως και μία τυφλή κοινωνική έκρηξη.
Ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς επιχειρούν αυτές τις ημέρες με μικροπολιτικούς ελιγμούς να καταδείξουν στην κοινή γνώμη ότι ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει κόμμα διαμαρτυρίας και ως εκ τούτου η μόνη λύση είναι ο λαός να επανέλθει στη στρούγκα των δύο κομμάτων εξουσίας, τα οποία έχουν και την ευλογία της τρόικας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει το επεξεργασμένο ρεαλιστικό πολιτικό σχέδιο που έχει ζωτική ανάγκη η χώρα, αλλά η τακτική του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. επιβεβαιώνει ότι δεν έχουν διδαχθεί τίποτα από την καταστροφή που έχουν προκαλέσει με τη δική τους υποτιθέμενη ικανότητα να κυβερνούν.
Είναι ακριβώς η δική τους κραυγαλέα αποτυχία που έχει ρίξει την Ελλάδα στον γκρεμό και έχει διαρρήξει πλήρως τον δεσμό εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους μέχρι τώρα κυβερνήτες τους. Χωρίς πολιτική εμπιστοσύνη, το σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει. Είναι τυχοδιώκτες όσοι πιστεύουν ότι με την καλλιέργεια του φόβου και την απειλή του χάους θα εκβιάσουν πολιτικοεκλογικά τους πολίτες. Αυτή η τακτική αυξάνει τον κίνδυνο κατάρρευσης.