Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Ένα ενδιαφέρον άρθρο για τη σύγκρουση του Κάμερον με Μέρκελ - Σαρκοζί


Ο Κάμερον ράγισε την Ευρώπη των «Μερκοζί»...
Της Ζέζας Ζήκου
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_10/12/2011_1297050)
Την έναρξη νέου γύρου στην ιδεολογικοπολιτική διαμάχη περί καπιταλιστικών προτύπων μεταξύ των Γαλλογερμανών με τη Βρετανία και των διαφορών που υπάρχουν στους κόλπους της Ε.Ε. πυροδοτεί η σύγκρουση Nτέιβιντ Κάμερον - Νικολά Σαρκοζί, με αφορμή την άρνηση του πρώτου να συμφωνήσει στην αλλαγή των Συνθηκών της Ε.Ε. υπερασπίζοντας τα συμφέροντα του Σίτι του Λονδίνου.
«Θα σώσουμε μόνοι μας το ευρώ», δήλωσε ο Σαρκοζί, ενώ επανέλαβε ότι οι όροι που έθεσε ο Βρετανός πρωθυπουργός δεν μπορούσαν να γίνουν δεκτοί. Από κοντά και η Ουγγαρία, ενώ η Σουηδία και η Τσεχία ανακοίνωσαν ότι θα θέσουν το θέμα στα Κοινοβούλιά τους. Eτσι, το θέμα της αλλαγής των Συνθηκών θα προχωρήσει με τους 23 της Ε.Ε.
«Ο Ντέιβιντ Κάμερον είχε τοποθετηθεί στο κέντρο μιας λυσσαλέας διαμάχης με τον Νικολά Σαρκοζί, μετά την προσπάθεια του Παρισιού να απομονώσει τον (Βρετανό) πρωθυπουργό στη σύνοδο της Ε.Ε.», κατήγγειλε αμέσως ο Guardian, «αφήνοντας να εννοηθεί ότι η Βρετανία επιθυμεί να απαλλάξει το Σίτι του Λονδίνου από όλους τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς». Ηταν «μια προσπάθεια να μετατραπεί η Βρετανία σε αποδιοπομπαίο τράγο», προσθέτει η βρετανική εφημερίδα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι «Τimes» θυμίζουν, πρώτον, πως τον Ιανουάριο του 2007, σε επίσκεψή του στο Λονδίνο, ο Σαρκοζί είχε ζητήσει από τους Γάλλους που εργάζονταν στο Σίτι «να επιστρέψουν στο Παρίσι για να το κάνουν ισχυρό χρηματοοικονομικό κέντρο». Δεύτερον, ότι η Γαλλία και εν γένει η ηπειρωτική Ευρώπη προσπάθησαν να εκμεταλλευθούν την τραπεζική κρίση του 2008 για να αμφισβητήσουν την οικονομική σκέψη η οποία αποτελεί οιονεί οικονομική και ιδεολογικοπολιτική ορθοδοξία τα τελευταία 30 χρόνια. Και χωρίς δισταγμό κατακεραύνωσαν τον «νέο Ντε Γκωλ» ή τη «ρεπλίκα του Ναπολέοντα»!
Πάντως, για έναν συντηρητικό ηγέτη και γνωστό ευρωσκεπτικιστή, η χθεσινή άρνηση ήταν μάλλον αναμενόμενη. Το 2006 απέσυρε τους Συντηρητικούς από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, σε μια προσπάθεια να κερδίσει την εύνοια των ευρωσκεπτικιστών βουλευτών των Τόρις. Να σημειωθεί ότι ο Κάμερον είχε υποσχεθεί ότι θα διοργανώσει δημοψήφισμα για τη Συνθήκη της Λισσαβώνας. Αλλά όταν η Συνθήκη τέθηκε σε εφαρμογή, ανέκρουσε πρύμναν. Οι ευρωσκεπτικιστές Τόρις εξοργίστηκαν, αλλά τουλάχιστον αποφεύχθηκε το ενδεχόμενο ανοιχτού πολέμου μεταξύ του Λονδίνου και των Ευρωπαίων εταίρων του.
Απλώς να θυμίσω ότι ο Κάμερον επέλεξε την εντυπωσιακή αποχώρηση από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα στο Ευρωκοινοβούλιο, στο οποίο συγκαταλέγονται οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες της Αγκελα Μέρκελ και το κεντροδεξιό κόμμα του Νικολά Σαρκοζί.
Ο Κάμερον έχει ήδη καθιερωθεί στις συνειδήσεις των Βρετανών ως ο πλέον αποτελεσματικός ηγέτης των Συντηρητικών από εποχής Θάτσερ. Στις 26 Οκτωβρίου του 1986 και υπό τις πιέσεις της τότε πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ, το Σίτι κατάργησε το κλειστό καθεστώς του χρηματιστηρίου του Λονδίνου, με μια μεταρρύθμιση που έγινε γνωστή ως το «Μπιγκ Μπανγκ». Το δεύτερο μεγαλύτερο χρηματοοικονομικό κέντρο στον κόσμο μετά τη Wall Street, το Σίτι του Λονδίνου, έχει ανακτήσει τη χαμένη γοητεία και το κύρος του. Η απειλή από τη Φρανκφούρτη, την οικονομική πρωτεύουσα της Ε.Ε. και του ευρώ και έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, έχει σβήσει.
Η παροιμιώδης αντοχή αυτού του νησιωτικού έθνους στις θύελλες της Ιστορίας θα χρειαστεί στον Ντέιβιντ Κάμερον, καθώς η γαλλική Le Monde αναρωτιόταν αν η Βρετανία είναι «η επόμενη Ελλάδα».