Σαββάτο μεσημέρι, ανοίγω την τηλεόραση να δω τις ειδήσεις, καθώς ήθελα να πληροφορηθώ τις εξελίξεις στην Ιαπωνία.
Ξεκινά λοιπόν το δελτίο ειδήσεων του ιδιωτικού κυβερνητικού καναλιού με πρώτη είδηση την «τεράστια» επιτυχία της κυβέρνησης και δη του Πρωθυπουργού μας, κ. Γεωργίου Παπανδρέου κατά τη Σύνοδο Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών.
Με το γνωστό διθυραμβικό του τρόπο, όταν αναφέρεται σε κυβερνητικά «επιτεύγματα», το εν λόγω κανάλι επί 10 λεπτά εξυμνούσε το «ανεπανάληπτο» κατόρθωμα του κ. Παπανδρέου. Παρουσίαζε δε τη συμφωνία περί επιμήκυνσης της αποπληρωμής των δανείων των 110 δις ευρώ στα 7,5 χρόνια, καθώς και περί μείωσης του επιτοκίου για το σύνολο του δανείου κατά 100 μονάδες βάσης (από 5,2% σε 4,2%), ως εθνική επιτυχία εφάμιλλη του έπους του 1821 (Αν και σύμφωνα με την ομότιτλη εκπομπή του ΣΚΑΙ, το 1821 επαναστάτησαν κάποιοι κοινωνικοί αγωνιστές αγνώστου εθνικότητας...).
Το ρεπορτάζ εμπλουτιζόταν με πανηγυρικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού και των κορυφαίων της κυβερνήσεως, οι οποίοι αυτοεπαίρονταν για την «σωτηρία» της χώρας που επετεύχθη χάρη των κυβερνητικών κοπιωδών προσπαθειών.
Λίγο πριν τελειώσει το ρεπορτάζ διάρκειας δέκα λεπτών, ως ανέφερα, ακούγεται και η υποσημείωση ότι στα μέτρα που υιοθέτησε (sic) η Ελλάδα για να εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά της, περιλαμβάνονται διαρθρωτικές αλλαγές, αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δις ευρώ.
Φίλτατες και φίλτατοι, είπαμε να μας δουλεύουν, άλλα αυτοί πια το παράκαναν.
Αρχικά η Κυβέρνηση ομού με τα διαπλεκόμενα και μεγαλοφειλέτες του Δημοσίου ΜΜΕ είχαν υφάνει σκηνικό κρίσης πριν τη Σύνοδο Κορυφής, όταν ομιλούσαν περί ναυαγίου και άρνησης των ευρωπαίων ηγετών να συνδράμουν την Ελλάδα. Ανέφεραν ότι η Γερμανία δεν είναι διαθετειμένη να δεχθεί τίποτε. Στα πλαίσια αυτά εμφανίστηκε ότι και ο κ. Σαρκοζί μας «εγκατέλειψε». Συγχρόνως δε, παρουσίαζαν τον κ. Παπανδρέου έτοιμο ακόμη και για ρήξη….
Και ξάφνου, εν μία νυχτί, η Ευρώπη και κυρίως η Γερμανία αποδέχονται όλα τα αιτήματα της Ελλάδος. Οι άτεγκτοι Ευρωπαίοι λύγισαν κάτω από την πίεση της εθνικά περήφανης κυβέρνησης. Οι πάντες υποχωρούν ενώπιον της «θαρραλέας» Ελλάδος…
Αρκεί φυσικά η Κυβέρνηση να προβεί σε αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση (sic και ξανά sic) της δημόσιας περιουσίας 50 δις ΕΥΡΩ, την οποία όμως προσπαθούν να μας το περάσουν στα ψιλά ή ως αναγκαίο κακό…
Και όμως δεν έχει περάσει ούτε μήνας, όταν η Τρόικα είχε προαναγγείλει πώληση περιουσιακών στοιχείων της χώρας αντίστοιχου ύψους, και τότε σύμπασα η Κυβέρνηση είχε σπεύσει να «κακίσει» τους αμετροεπείς κουτόφραγκους που τόλμησαν να ζητήσουν ξεπούλημα.
Έτσι, ως γνήσιοι πασόκοι, στην Κυβέρνηση υιοθέτησαν την καθ’ όλα πασοκικής εμπνεύσεως λέξη «αξιοποίηση» για να απαλύνουν το χάπι…
Η πώληση ή αλλιώς ξεπούλημα βαφτίστηκε λοιπόν αξιοποίηση.
Το θέμα όμως είναι ότι άπαντες οι σοβαροί άνθρωποι που έχουν μείνει στην χώρα (ελάχιστοι είναι αλήθεια) επιχειρηματολογούν με στοιχεία λέγοντας ότι δεν υπάρχει δημόσια περιουσία αξίας 50 δις για πώληση. Άκουσα μάλιστα, ότι το σύνολο της αξίας των αποκρατικοποιήσεων που έχουν γίνει από το 1991 έως σήμερα δεν ξεπερνά τα 5-7 δις ΕΥΡΩ…
Οπότε πώς θα μπορέσουμε να βρούμε αυτά τα 50 δις, αφού δεν έχουμε να πωλήσουμε δημόσια περιουσία ίσης αξίας;
Για να ακριβολογούμε δεν έχουμε γνωστή – σήμερα – δημόσια περιουσία αξίας 50 δις.
Αν όμως αληθεύουν οι πληροφορίες περί υπάρξεως κοιτάσματος φυσικού αερίου (μπορεί και πετρελαίου) νοτίως του Καστελόριζου, καθώς υφίστανται μελέτες ότι το επιβεβαιωμένο κοίτασμα Λεβιάθαν του Ισραήλ εκτείνεται δυτικώς της Κύπρου και ανατολικώς της Κρήτης μέχρι το ανωτέρω ακριτικό νησί, τότε εξηγείται και η δέσμευση της κυβέρνησης στους ευρωπαίους αλλά και αμερικανούς ηγέτες.
Κάπως έτσι λοιπόν δικαιολογείται το έντονο ενδιαφέρον για την ζώνη αποκλειστικής εκμεταλλεύσεως νοτίως του Καστελόριζου, τα σενάρια περί συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου με τους Τούρκους καθώς και η δημόσια περιουσία αξίας 50 δις που πρέπει να «αξιοποιηθεί»…
Το ντέρμπι είναι στημένο και από πριν ξεπουλημένο (με ή χωρίς κασέτες…)
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
