Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

MEA CULPA

Αν μη τι άλλο, μετά από 23 χρόνια ακούσαμε, τουλάχιστον, ένα mea culpa από Έλληνα Πρωθυπουργό!
Μετά το περίφημο mea culpa του Ανδρέα στο Νταβός το 1985, όπου ως γνωστόν, από «λάθος» του αείμνηστου η χώρα μας απεμπόλησε τα αναφαίρετα δικαιώματα εκμετάλλευσης των πλούσιων κοιτασμάτων πετρελαίου ανοιχτά της Θάσου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται όλα τούτα τα χρόνια για την εθνική οικονομία, την ενεργειακή της πολιτική και, την εν γένει, αναπτυξιακή της πορεία. Αυτή η εγκληματική αμέλεια του εθνικά υπερήφανου ηγέτη, αποτέλεσε την πρώτη de facto αναγνώριση «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο.
Ακολούθησαν οι περίφημες Μαδρίτες και τα Ελσίνκια του Σημίτη για να αποτελειώσουν το θέμα ολοκληρωτικά.
Βέβαια, ο Σημίτης δεν ήξερε να ζητά συγγνώμη … Ήταν ειδικός στα «ευχαριστώ» στους Αμερικάνους, βλέπετε …
Εν πάσει περιπτώσει, τόσοι και τόσοι κλέψαν, λεηλατήσαν, «απίστευσαν» κατά την υπηρεσία τους ασελγώντας σε βάρος του κράτους και του λαού, και κανείς μέχρι σήμερα δεν είχε πει ένα «συγγνώμη», «έφταιξα, βρε αδερφέ».
Και βρήκε κοτζάμ Πρωθυπουργός, να αναφωνήσει το περίφημο mea culpa για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, παίρνοντας, για άλλη μία φορά ,το παιχνίδι στους ώμους του.
Ακόμα και αν το έπραξε καθυστερημένα, ακόμα και η πράξη αυτή υπαγορευόταν και από επικοινωνιακούς σχεδιασμούς και στοχεύσεις, σε κάθε περίπτωση ήθελε μαγκιά και «καρύδια». Καρύδια που οι Υπουργοί του, οι πρώην «κολλητοί» του και εξ αυτών κάποιοι επίδοξοι δελφίνοι δεν είχαν τόσον καιρό.
Υ.Γ. : Πόσο διαφορετικό θα ήταν το πολιτικό τοπίο, εάν κάποιοι είχαν αφήσει τον Καραμανλή να τα πει αυτά στη Θεσσαλονίκη;
Υ.Γ. 2 : Οι «μάγοι της επικοινωνίας» μας τελείωσαν. Το σύνθημα στη Ν.Δ. είναι, οριστικά και αμετάκλητα, ένα :«Καραμανλής ή χάος» … Ο Στυλιανίδης δικαιώνεται!
Υ.Γ. 3 : Μυστήριε, πήρες την απάντηση σου στο αγωνιώδες ερώτημα που είχες θέσει , προ ημερών, περί ανάληψης πολιτικής ευθύνης … και μάλιστα από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό! Ποιος την χάρη σου!!!
Σεμνός & Ταπεινός